Ambitie en turbulentie. Een geschiedenis van het luchtvaartonderwijs in Nederland

Het luchtvaartonderwijs in Nederland is bijna een eeuw oud. Sinds de jaren twintig bestond er een mogelijkheid te worden opgeleid tot piloot. Het was een dure voorziening voor een kleine groep. Een opleiding voor technisch specialisten op de grond bestond aanvankelijk niet. Om hierin te voorzien werd in 1936 in Utrecht het Nederlands Luchtvaart Instituut opgericht. Amper drie jaar later verplaatste de opleiding zich naar Den Haag. Na verschillende naams- en koerswijzigingen werd de school in 1961 omgevormd tot de Anthony Fokker School. In de daarop volgende jaren verbreedde de opleiding in de luchtvaarttechniek zich in de richting van de elektronica.

In de jaren tachtig ontstond een beweging naar grotere organisatorische eenheden in het onderwijs. Deze ontwikkeling leidde tot een fusie met mbo-opleidingen uit de regio Amsterdam. Onder de rook van Schiphol werd een landelijke instelling voor luchtvaartonderwijs gevestigd in Hoofddorp. Hier werd een speciaal toegesneden school uit de grond gestampt, die naast technische ook dienstverlenende luchtvaartopleidingen ging verzorgen. In 1995 ging het nieuwe instituut van start als Nederlands Luchtvaart College. Twee jaar later ging het Nederlands Luchtvaart College deel uitmaken van het ROC van Amsterdam. Sinds 2011 wordt de naam MBO College Airport gevoerd.

Met aandacht voor de ambities van de opeenvolgende bestuurders brengt dit boek de turbulente geschiedenis in beeld van het luchtvaartonderwijs in Nederland. Hierbij is er zowel aandacht voor de plaats van de luchtvaartopleidingen binnen de steeds veranderende structuren van het middelbaar beroepsonderwijs, als voor personen en ontwikkelingen binnen wat nu MBO College Airport is.