Archeologie en beekdalen. Schatkamers van het verleden

Beekdalen hebben altijd een grote aantrekkingskracht uitgeoefend op mensen. In de steentijd waren het geliefde plaatsen van rondtrekkende jagers, vissers en verzamelaars. Later vestigden de eerste boeren zich langs de randen van beekdalen en werden er grafvelden en akkers aangelegd. Vanaf de middeleeuwen verschenen watermolens langs beken. Bovendien werden steeds meer voorzieningen aangelegd om de natte beekdalbodems beter te kunnen oversteken en gebruiken.

Over archeologische resten in beekdalen was tot voor kort weinig bekend. Toch bleek uit toevalsvondsten, zoals van de beroemde kano van Pesse in 1955, dat beekdalen archeologisch erg rijk zijn. Sinds enige jaren houden archeologen graafwerkzaamheden in en langs beken nauwlettend in de gaten. In dit boek worden archeologische ontdekkingen in en langs beken in Nederland, van Limburg tot Groningen, op aansprekende wijze gepresenteerd.