Het wonder van ZOAB. Geschiedenis van een stille innovatie

Nederlandse autosnelwegen worden als de veiligste en meest comfortabele wegen ter wereld beschouwd. Het verschil met de wegen van buurlanden is voor veel automobilisten een populair gespreksonderwerp. De veel geroemde status van Nederlandse wegen is grotendeels te danken aan het zogeheten ZOAB, oftewel Zeer Open Asfalt Beton. Dit unieke materiaal kon stap-voor-stap worden ontwikkeld dankzij de nauwe samenwerking tussen wegbeheerders, aannemers, kennispartners, geluidsbureaus en ministeries en door vele experimenten in laboratoria en op wegen.

In dit boek over Zeer Open Asfalt Beton onderzoekt Hans Buiter hoe Nederland ZOAB-land werd. Deze ontwikkeling gaat terug tot de introductie van asfalt in Nederland in de jaren twintig van de twintigste eeuw. De naoorlogse uitbreiding van het wegennet en de opkomende zorg over de toenemende verkeersonveiligheid en geluidshinder leidden tot de ontwikkeling van nieuwe asfalttypen, waaronder ZOAB. Het bleek een stiller wegdek dat ook bij neerslag goed berijdbaar bleef. Daarom werd het - na veel experimenteren en verbeteren - vanaf de jaren negentig op veel wegen aangelegd.

De huidige aandacht voor duurzaamheid en circulaire producten noodzaakt tot nieuwe innovaties om de Nederlandse wegen klaar voor de toekomst te maken. Deze innovaties worden met grote belangstelling gevolgd door het buitenland. De totstandkoming van ZOAB is een goed voorbeeld van hoe een dergelijk innovatieproces kan verlopen.

Het wonder van ZOAB vertelt het meeslepende verhaal van de introductie van ZOAB. Het resultaat is een rijk geïllustreerd boek voor iedereen die wel eens gebruik maakt van het Nederlandse wegennet.