Historisch groen. Tuinen en parken in de stad Utrecht

Stadsgroen is niet altijd openbaar geweest. Tuinen en buitenplaatsen waren veelal particulier bezit. Toch is de behoefte aan recreatief groen van alle tijden. Bij stadsuitbreidingen werd steeds meer belang gehecht aan de aanleg van lanen, parken en plantsoenen.

Werden bomen aanvankelijk vooral als houtproducenten gezien, vanaf de zeventiende eeuw ging men ze ook in toenemende mate als `cieraet` voor de stad beschouwen. Illustratief is de manier waarop de Utrechtse singels zich ontwikkelden. Van een puur militair werk via een lommerrijke rondwandeling over de stadswal tot een romantisch plantsoen voor iedereen.

Stadsparken, begraafplaatsen, (klooster)tuinen, lusthoven en de Oude Hortus van Utrecht - al dit oude en nieuwe groen wordt in dit boek in historisch perspectief geplaatst.