Tien eeuwen Gorinchem. Geschiedenis van een Hollandse stad

Gorinchem kreeg in 1382 stadsrecht van Otto van Arkel. Dat was betrekkelijk laat in vergelijking met nabijgelegen steden als Dordrecht (1220) en Woudrichem (1284). Toch kende Gorinchem al eerder een stedelijk aanzien. Er bestonden namelijk voor het officiële stadsrecht al stadsmuren en torens, er werd al rechtgesproken door eigen schepenen en de belangen van de stad werden behartigd door twee burgemeesters. In dit boek wordt stil gestaan bij de lange geschiedenis van deze Hollandse stad aan het water.

Een geschiedenis waarin bekende verhalen voorkomen, zoals Jan de Sterke die gezeten op een paard zich zou hebben opgetrokken aan het valhek van een stadspoort. De Martelaren van Gorcum die weggevoerd naar Brielle daar jammerlijk aan hun einde kwamen. Of Hugo de Groot die met Gorcumse hulp ontsnapte uit Loevestein. Maar ook minder bekende verhalen krijgen een plek in deze uitgave. Bijvoorbeeld over de rol van Adriaen Dirkz. van den Heuvel in de overgang van de stad naar het gereformeerde geloof. En het verhaal van koopman Daniël Jacques du Croo, een van de oprichters en bestuurders van de Vereniging tegen Onreine en Onzedelijke Bewoning en Wanbetaling.

Natuurlijk is er aandacht voor de bewogen politieke geschiedenis, maar er wordt ook stilgestaan bij de economische, religieuze en ruimtelijke ontwikkelingen van Gorcum. Getracht is alle facetten van de Gorcumse geschiedenis aan bod te laten komen. Tien eeuwen Gorinchem is dan ook een heus standaardwerk over deze bijzondere vestingstad.