Beschrijving
Historische verdedigingswerken Utrecht
De huidige provincie Utrecht heeft door de eeuwen heen een cruciale rol gespeeld in het Nederlandse defensiesysteem. Dit was onder meer te danken aan de aanwezigheid – van noord naar zuid – van twee natuurlijke corridors, die met behulp van inundaties goed voor de verdediging waren in te richten. Langs de corridor in het oosten van de provincie ontstond in het midden van de achttiende eeuw de Grebbelinie. Meer westelijk, en gedeeltelijk op het territoir van het gewest Holland, liep langs Vecht en Vaartsche Rijn een tweede verdedigingslijn. Deze vormde sinds 1815 het tracé van de Nieuwe Hollandse Waterlinie. Zij vormde de opvolger van de oude linie, die in het Rampjaar 1672 tot stand kwam en geheel over Hollands grondgebied liep. In dit atlasdeel nemen de drie genoemde linies een voorname plaats in. Uiteraard komen ook de voormalige vestingen in de provincie aan bod. Dat geldt tevens voor de Romeinse limes, die hier voor het hele Nederlandse grondgebied is beschreven. De onderhavige atlas, een uitgave van de Stichting Menno van Coehoorn, is het zesde deel in de atlassenreeks over de historische verdedigingswerken in Nederland. In de afleveringen van deze in 1996 gestarte serie worden de vestingbouwkundige objecten beschreven tegen de achtergrond van de historische ontwikkelingen op politiek-bestuurlijk, militair en geografisch terrein. Deze deelonderwerpen worden aan het begin van dit atlasdeel in aparte hoofdstukken belicht.
